Մարտի 1-ին տեղի ունեցավ Ասկերանի համայնքի ղեկավարի 2017թ. հաշվետու ժողովը, որին ներկա էին Ասկերանի շրջվարչակազմի ղեկավար Սերգեյ Գրիգորյանը, ԱՀ ԱԺ §Ազատ Հայրենիք¦ կուսակցության նախագահ Արթուր Թովմասյանը, Ասկերանի շրջվարչակազմի աշխատակազմի բաժինների վարիչներ, հիմնարկ-ձեռնարկությունների

Հայ-ֆրանսիական բարեկամությունն ամրապնդելու և 2014 թվականին Արցախի Ասկերան և Ֆրանսիայի Բուկ Բել Էր քաղաքների միջև ստորագրված համագործակցության հռչակագրի դրույթները կոնկրետ գործողություններով ամրագրելու նպատակով Արցախ ժամանած Ֆրանսիայի Բուկ Բել Էրի քաղաքապետ Ռիշար Մալիենի ղեկավարած պատվիրակությանն այսօր ընդունեց Ասկերանի շրջվարչակազմի ղեկավար Սերգեյ Գրիգորյանը։

Վարչակազմի ղեկավարի առանձնասենյակում տեղի

Դարերի պատմություն ունի հայ-ֆրանսիական բարեկամությունը։ Ֆրանսիան այն եզակի պետություններից է, որն իր ողջ պատմության ընթացքում հայ ժողովրդի համար դժվարին և օրհասական պահերին եղել է նրա կողքին, սատարել, աջակցել ու նեցուկ եղել։ Այդ է թերևս պատճառը, որ հայ-ֆրանսիական բարեկամությունը մեզ համար առանձնահատուկ խորհուրդ ունի։ Ասել է թե՝ երկու ժողովուրդներին կապող

Խորհրդային իշխանությունների բացարձակ լռության ներքո 88-ի փետրվարին երեք օր անդադար շարունակվեցին Սումգայիթյան ջարդերը, որի արդյունքում պաշտոնական տվյալներով զոհվեց 53 մարդ, բռնի ուժով տեղահան արվեց մի ժողովուրդ, որն իր ձեռքերով կառուցել էր Բաքուն, Սումգայիթը և բազում այլ քաղաքներ ու գյուղեր, որոնց լիիրավ տերեր հռչակվեցին  20-րդ դարասկզբին Անդրկովկաս մուտք գործած քոչվոր ցեղերը։ Ցեղասպան քոչվորականների ձեռագիրը նույնիսկ 20-րդ

Փետրվարի 22-ին Արցախի ժուռնալիստների միության գրասենյակում բացվեց Ասկերանի ՙԲերդ՚ շրջանային թերթի խմբագիր  Վալերի Պետրոսյանի լուսանկարների անհատական ցուցահանդեսը: Ներկա էին ԱՀ Ազգային ժողովի պատգամավորներ, գրող-հրապարակախոս Սպարտակ Ղարաբաղցյանը, ճանաչված ֆոտովավերագրող Գերման Ավագյանը, լրագրողներ, մտավորականության այլ ներկայացուցիչներ:

Ողջունելով ներկաներին` Արցախի ժուռնալիստների միության

1988-ի փետրվարի 22-ն ասկերանցիների համար ինչքան յուրահատուկ, նույնքան էլ ճակատագրական օր էր։ Այն ոչ միայն Ասկերանի, այլև ամբողջ Արցախի, հայ  ժողովրդի Վերածննդի օրն է։  Հենց փետրվարի 22-ին ասկերանցիներն ու հարակից բնակավայրերի բնակիչներն արժանի հակահարված տվեցին դարավոր թշնամուն՝ դնելով հետագա հաղթանակների հիմքը։

Հավատարիմ մնալով ստեղծված ավանդությանը, փետրվարի 22-ին

  Փետրվարի 15-ին Ասկերանում նշվեց Ղարաբաղյան Շարժման 30-ամյակը։ Իրապես Ղարաբաղյան Շարժումն այլընտրանք չուներ։ Ղարաբաղցու համբերության բաժակը վաղուց էր լցվել և պատեհ առիթ էր պետք, որ այն ժայթքեր։ Ժայթքեր, որպես հուրհրացող լավա, որն այլևս դեմ չէր առնի ընթացքը խոչընդոտող և ոչ մի արգելքի, այլ ճանապարհ պիտի հարթեր համառորեն։
Չնայած Ղարաբաղում պետական մակարդակով իրականացվող

Դեռևս վաղնջական ժամանակներից հայ կինը կարողացել է ապացուցել, որ ինքն իր ազգի արժանի դուստրն է: Նա միշտ էլ կարողացել է իր փխրուն ուսերին վերցնել ահագին բեռ ու տանել լռելյայն, նա միշտ իր ամուսնու կողքին էր՝ որպես անհրաժեշտ և անփոխարինելի սյուն: Դարեր շարունակ հայ կինը լույսով, հավատով և նվիրումով ներշնչված է եղել դեպի հայոց ապագան: Եվ հենց այսպիսի սկզբունքներով ապրող հայ կանայք իրենց հույսը, հավատը, քաջությունն ու կամքը փոխանցել են սերնդեսերունդ:

Իսկ արցախցի կնոջ կերպարն ու դերն ավելի ցայտուն դարձավ 1988-ին, երբ Ղարաբաղյան շարժումը դուրս եկավ ընդհատակից և ստացավ համազգային բնույթ: Ինչպես ասում են՝ դանակը ոսկորին էր հասել. այլևս հնարավոր չէ ապրել ուրիշի թելադրանքով և ուրիշի լծի տակ: Պետք էր ձերբազատվել ոխերիմ թշնամուց: Աշխարհասփյուռ հայությունը մեկ հոգի և մի բռունցք դարձավ…

Եվ գտնվեցին մարդիկ, ովքեր սեփական անձն ու ճակատագիրը ստորադասեցին

Ասկերանն Արցախի այն բնակավայրն է, որն առաջինն է ենթարկվել Ադրբեջանի ագրեսիային։ Եվ պատահական չէր, որ ղարաբաղյան շարժման և դրան հաջորդած ազգային - ազատագրական պայքարի ողջ ընթացքում Ասկերանն իր ռազմավարական դիրքով ու նշանակությամբ ամրակուռ բերդ - ամրոցի դիրքից երբեք չնահանջեց։ Իրավամբ համարվելով մայրաքաղաք Ստեփանակերտի դարպասը՝  Ասկերանն ընդմիշտ անառիկ մնաց։

Անկախությունը բացարձակ արժեք է, ինչը ձեռք է բերվում միայն ու միայն զոհողությունների գնով։ Հայրենիքն ու հայրենասիրությունը լոկ բառեր չէին անհավասար մարտի ելած քաջորդիների

Հիրավի, բոլորդ ինձ հետ կհամաձայնեք, որ գոյություն ունեցող մասնագիտություններից առանձնանում է բժշկությունը (առանց փակագծերը բացելու)։ Ու այս հույժ կարևոր ոլորտի մասնագետներին վերաբերվում ենք ամենայն հարգանքով ու երախտագիտությամբ։

Սամվել Գևորգյան - վիրաբույժն արդեն մի քանի տասնամյակ է, ինչ իրականացնում է հարազատ ժողովրդի առողջության պահպանման, վերականգնման բարդ ու պատասխանատու  առաքելությունը։ Նա անցել է Արցախյան ազգային - ազատագրական պայքարի թոհ ու բոհով, ականատես եղել բազմաթիվ սխրագործությունների, աներևակայելի

Հայ Ավետարանչական ընկերակցության հովանավորչությամբ արդեն շուրջ 20 տարի է, ինչ Ասկերանում գործում է մանկապարտեզ։ Ամիսներ առաջ ընկերակցությունը մանկապարտեզի շենքում բացել է նաև §Շող¦ կենտրոնը, որի նպատակը սոցիալապես անապահով և բազմազավակ ընտանիքներին աջակցելն ու սատարելն է, նրանց հոգսը փոքր-ինչ չափով թեթևացնելը։

Իրապես լավագույն նվերը, որ կարող ենք տալ մեր երեխաներին, բազմակողմանի կրթությունն է, ինչը մեծապես կօգնի երեխաներին հավատալ իրենց ուժերին, կյանքի դժվարին իրավիճակներին

Մեզանից յուրաքանչյուրը սրտի կսկիծով է հիշում 1990 թվականի Բաքվի սահմռկեցուցիչ իրադարձությունները, երբ հունվար ամսում Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից կազմակերպվել և իրականացվել է հայ բնակչության զանգվածային կոտորած: Շուրջ 200 հազարանոց հայ համայնքը ենթարկվել է բռնությունների, ջարդերի և բռնատեղահանվել քաղաքից: Կոտորածն սկսվել է հունվարի 13-ից և շարունակվել մինչև 20-ը: Զոհերի մեջ կային ծերեր, երեխաներ ու կանայք: Ակներև էր, որ ջարդերն ու բռնությունները կազմակերպվել էին վաղօրոք: Դժվար է բառերով վերարտադրել այն ամենը, ինչ տեղի է ունեցել Բաքվում այդ օրերին: Աղետալի իրողությունների մասին լսելիս ու խոսելիս ամենաառողջ և զորեղ մարդն անգամ ի վիճակի չէ դիմանալ, իսկ ականատեսների հիշողություններն այնքան սրտաճմլիկ և արյունոտ  են, որ ակամա պատվում ես սարսուռով, լցվում ատելությամբ ու վրեժխնդրությամբ վայրագ թշնամու հանդեպ: Բաքվում մնացած հայերի նկատմամբ