Հուլիսի 18-ին Ասկերանում կազմակերպվեց մի գեղեցիկ միջոցառում, որը հաճելի անակնկալ էր բոլորիս համար: Մասնակցում էր Ասկերանի ողջ երաժշտասեր հասարակությունը: Լեփլեցուն դահլիճը ոտնկայսծափահարում էր օրվա հերոսին: Խոսքը ծննդով ասկերանցի, սակայն հանգամանքների բերումով Ռուսաստանի Դաշնությունում ապրող Գենադի Կամոյի Աղաջանյանի
մասին է: 17-ամյա պատանին ապրելով ՌԴ Սերպուխով քաղաքում` երբևէ չի մոռացել հայրենի Արցախը և հարազատ Ասկերանը: Ակամայից ինչ-որ թախիծ պատեց մեզ, երբ նա բեմ դուրս եկավ: Նա իսկը իր հոր` զոհված ազատամարտիկ Կամո Աղաջանյանի պատճեն էր: Հորից ժառանգել էր և՛ արտաքինը, և՛ համեստությունն ու բարությունը: Հայերենով դիմելով մասնակիցնեին` նա ողջունեց բոլորին և շնորհակալություն հայտնեց այս համերգին մասնակցելու համար: Նրա հիշողություններում մնում են պատառիկներ հետպատերազմյան տարիներից, հիշում է իր դասընկերներին, բոլոր հեռու և մոտիկ բարեկամներին: Եվ այսօր գտնվելով հայրենի հողում հպարտությամբ է գիտակցում, որ այս հողի համար պայքարել են նաեւ իր հայրն ու հորեղբայրը, որոնք համակված էին լոկ հաղթանակի ծարավով, մտածում էին միայն Արցախ աշխարհն ազատ տեսնելու մասին: Պատանու մոտ սերը դեպի երաժշտությունն ավելի ցայտուն է դարձել երեք տարի առաջ: Նա Սերպուխով քաղաքում սկսել է համերգներ տալ և անընդհատ ստեղծագործել: Եվ այսօր, երբ Գենային հնարավորություն էր ընձեռնվել հանդես գալու իր հայրենակիցների համար, մոտեցնելու և սեր առաջացնելու երիտասարդությանը դեպի ռեփ երաժշտությունը, դրա համար նա հպարտ է և ուրախ: Ի դեպ, նա հանդես է գալիս սեփական ստեղծագործություններով, որոնք կյանքի, հայրենիքի, սիրո մասին են: Նրան լսում էին մեծ հետքրքրությամբ և զարմանքով: Այո՛, զարմանում էին 17-ամյա պատանու տաղանդով: Պարզվեց, որ Ասկերանում նույնպես կային ռեփի սիրահարներ: Արտուր Աղաջանյանի և Գառնիկ Հայրապետյանի գեղեցիկ ելույթները դրա վառ ապացույցն էին: Մեծագույն բավականության հետ մեկտեղ բոլորիս պատել էր նաեւ հպարտության զգացումը: Այն, որ Ասկերանում ունենք ժամանակակից երաժշտությամբ հետաքրքրվող սերունդ, ողջունելի է և խրախուսելի: Իսկ Գենայի ելույթներից հետո կարող ենք ասել. նա դեռևս շատ առաջ կգնա և, ինչու չէ, ակնկալում ենք, որ հանդես կգա ավելի մեծ բեմերում, կդառնա հանրաճանաչ երաժիշտ և նրանով կհպարտանանք մենք` բոլոր արցախցիներս: Քե՛զ հաջողություններ և ամենայն բարիք, սիրելի՛ Գենա: Այստեղ քեզ սիրում և միշտ սպասում են քո Ծովինար տատը և բոլոր ասկերանցիները:
Հուլիսի 18-ին Ասկերանում կազմակերպվեց մի գեղեցիկ միջոցառում, որը հաճելի անակնկալ էր բոլորիս համար: Մասնակցում էր Ասկերանի ողջ երաժշտասեր հասարակությունը: Լեփլեցուն դահլիճը ոտնկայսծափահարում էր օրվա հերոսին: Խոսքը ծննդով ասկերանցի, սակայն հանգամանքների բերումով Ռուսաստանի Դաշնությունում ապրող Գենադի Կամոյի Աղաջանյանի
մասին է: 17-ամյա պատանին ապրելով ՌԴ Սերպուխով քաղաքում` երբևէ չի մոռացել հայրենի Արցախը և հարազատ Ասկերանը: Ակամայից ինչ-որ թախիծ պատեց մեզ, երբ նա բեմ դուրս եկավ: Նա իսկը իր հոր` զոհված ազատամարտիկ Կամո Աղաջանյանի պատճեն էր: Հորից ժառանգել էր և՛ արտաքինը, և՛ համեստությունն ու բարությունը: Հայերենով դիմելով մասնակիցնեին` նա ողջունեց բոլորին և շնորհակալություն հայտնեց այս համերգին մասնակցելու համար: Նրա հիշողություններում մնում են պատառիկներ հետպատերազմյան տարիներից, հիշում է իր դասընկերներին, բոլոր հեռու և մոտիկ բարեկամներին: Եվ այսօր գտնվելով հայրենի հողում հպարտությամբ է գիտակցում, որ այս հողի համար պայքարել են նաեւ իր հայրն ու հորեղբայրը, որոնք համակված էին լոկ հաղթանակի ծարավով, մտածում էին միայն Արցախ աշխարհն ազատ տեսնելու մասին: 
